อยู่เฉยๆก็ไม่อยากจะทำอะไรขึ้นมา

มันมีบางอารมณ์ที่เรารู้สึกว่า ทำไมวันนี้ฉันเบื่อจัง  ไม่อยากจะขยับกายทำอะไรเลย มันขี้เกียจไปหมด แม้แต่การลุกจากที่นอน คุณเคยรู้สึกแบบนี้บ้างมั้ย  สำหรับผมก็เคยมีเหมือนกัน  บางทีมันคงเริ่มเป็นตั้งแต่เราเริ่มล้มตัวลงนอน  แล้วเราก็หลับฝัน  แต่ฝันนั้นมันไม่ใช่ฝันดีน่ะสิ  มันเป็นฝันร้ายประเภทที่เราต้องร้องไห้เสียน้ำตา ประเภทที่เราต้องวิ่งหนีช้างตัวใหญ่  วิ่งหนีคนร้ายที่ไล่ทำร้ายเรา  และในฝันนั้น เราวิ่งหนีแบบแทนจะไม่ทันหนี  มันทำให้เราเหนื่อยน่ะว่าไหม  และนั่นแหละคือสาเหตุที่เราอยากจะนอนอยู่เฉยๆ  ไม่อยากตื่น ไม่อยากลุก ไม่อยากจะทำอะไรๆเลยทั้งวัน   แต่บางครั้งมันอาจจะมีเหตุผลมากกว่านี้ก็ได้ ที่จะทำให้เรา  อยากจะอยู่เฉยๆ

อย่าเอาความคิดของตนไปยัดเยียดให้คนอื่น

คนบางคนชอบเอาความคิดเห็นส่วนตัวที่เป็นทั้งความคิดเห็นด้วย และ ความคิดเห็นต่าง ไปยัดเยียดให้คนอื่นต้องทำตามหรือเห็นด้วยกับความคิดของตนเอง ผมว่าแบบนั้นมันไม่ถูกต้องหรอก โอเค คนเราสามารถที่จะเผยแพร่ความคิดเห็นส่วนตัว ผ่านสื่อทั้งหลายเพื่อให้คนอื่นได้อ่านแนวคิดของเราได้  แต่ก็ควรเป็นแค่ การเผยแพร่แนวคิดเท่านั้น  อย่าพยายามบังคับให้คนอ่านเห็นด้วยกับแนวคิดของตนเอง พอเค้ามีความคิดเห็นที่แตกต่างไปจากตนเอง ก็ด่าว่าเค้าแบบเสียๆหายๆ  มันไม่ถูกต้องเลย ทุกคนมีมันสมองที่จะคิดเองได้ว่าสิ่งไหนถูก สิ่งไหนผิด ควรที่จะเห็นด้วยหรือควรที่จะไม่เห็นด้วย เพราะคนทุกคนได้รับผลจากการใช้ชีวิตและประสบการณ์ไม่เหมือนกัน  ดังนั้นคนที่เผยแพร่ความคิดของตนเองออกสู่สาธารณะ ก็สมควรที่จะเปิดใจให้กว้างๆด้วย  ยอมรับในทุกความคิดเห็น  ถ้าเป็นแบบนี้ได้ สังคมก็คงไม่วุ่นวายอย่างทุกวันนี้หรอก